มชื่อบอยครับ เป็นคนทางภาคอีสาน ก็อย่างว่าครับขึ้นชื่ออีสานมันก็ต้องแห้งแล้งเป็นเรื่องธรรมดา ผู้คนหนีออก จากถิ่นกำเนิดไปตายเอาดาบหน้า ผมก็เป็นอีกคนครับที่หนีออกจากบ้านเกิดออกมาเพื่อปากท้องของตัวเองและครอบคร ัว ผมย้ายออกมาจากถิ่นมาตั้งหลักที่นนทบุรี มาเช่าบ้านอยู่กับพี่ชาย ก็เลยยึดอาชีพขายของตามตลาดนัดต่างๆ มันก็เป็นอาชีพที่พอจะเลี้ยงตัวรอด บ้านที่ผมมาเช่าอยู่นั้นมันเป็นบ้านเล็กๆ ติดๆ กัน เรียกว่าเอื้อมมือก็ถึงกันแล้ว เรื่องของเรื่องมันก็อยู่ตรงนี้แหละครับ บ้านที่ผมเช่าอยู่มันอยู่ติดกับบ้านที่แม่ม่ายมาเช่าอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว เธอไม่มีลูก ผัวตายมาหลายปีแล้วก็ไม่ยอมแต่งงานใหม่ เธอมีอาชีพค้าขายเหมือนกันกับผม เธอชื่อเล็ก พี่เล็กคนนี้เป็นคนสวยมากครับ รูปร่างก็ดี ผิวขาว เต้านมใหญ่ บั้นท้ายกลมกลึงเหมือนกับสาวๆ แต่ที่ผมประทับใจพี่เล็กคนนี้มากเป็นพิเศษก็ตรงที่ พี่เล็กมักชอบที่จะใส่เสื้อยืดที่พอดีกับตัวเสมอ ผมเห็นทีไรกลัวว่าเสื้อมันจะขาดเหลือเกินครับ ก็จะอะไรล่ะครับก็เต้านมคู่งาม คู่นั้นสิครับ
พี่เล็กใส่ทีไรผมมักแอบมองเสมอ เนินสวาทที่มันติดอยู่ที่หว่างขาพี่เล็กมันก็ไม่เล็กเหมือนชื่อเลยครับ มันเหมือนเอาอะไรสักอย่างที่มันเป็นก้อนไปใส่ที่ตรงนั้น มันโหนกมันนูนอวบเด่นเป็นสง่า มันน่าแปลกมากครับ คนอื่นที่เขาใส่กันมันจะใส่เสื้อที่ตัวใหญ่ปิดเอาไว้ตรงที่หว่างขา แต่พี่เล็กแกไม่อย่างนั้นครับ ไม่เคยเอาเสื้อมาปิดเลยครับ มักจะปล่อยหราอวดสายตาเพศตรงข้ามเสมอ ยิ่งเป็นเพศเดียวกันไม่ต้องพูดถึงเลย ค้อนตากลับแล้วกลับอีก คงจะไม่มี เหมือนพี่เล็กเลยอิจฉากันทั้งซอย แต่พี่เล็กแกก็ไม่สนใจใครทั้งนั้น คงคิดว่ามีของดีเอาไว้ต้องอวด ส่วนผมก็คอยแอบมอง อย่างเดียวเท่านั้น เคยคิดเอาไว้อยู่เหมือนกันครับว่าถ้า...
